Ihsan Perpaduan Hasil Tina Kakuatan Iman Jeung Islam

Ihsan Perpaduan Hasil Tina Kakuatan Iman Jeung Islam

لدين ما شرع الله على لسان نبيه من الاحكام

Agama teh nyaeta aturan anu digelarkeun ku Gusti Alloh ngalangkungan lisan Nabina Alloh tina pirang-pirang hukum.

1. Iman

2. Islam

3. Ihsan

Anu disebut iman:

تصديق القلب بما جاءبه النّبي صلى الله عليه وسلّم

“Ngayakinkenana hate kana sakabeh perkara anu dicandak ku Kanjeng Rosul saw”.

Ngaran islam:

الانقياد بالاحكام الشرعية

“Turut kana sakabeh pirang-pirang hukum anu bangsa syara’”.

Ngaran ihsan:

أن تعبد الله كأنك تراه فإن لم تكن تراه فإنه يراك

“Anjeun beribadah ka Alloh seperti halna anjeun ningali ka Alloh da sanajan anjeun henteu ningali ka Alloh, Alloh mah ningali ka anjeun.”

Iman mangrupakeun motor penggerak. Islam mangrupakeun realisasi bukti anu nyata tina kaimanan. Ihsan mangrupakeun buah anu dihasilkeun tina paduan iman jeung islam. Dimana-mana anu tilu ieu kumpul dihiji jalma, berarti agamana eta jalma parantos sampurna.

PENJELASAN.

Agama teh aturan anu digelarkeun, anu dikenalkeun, anu disosialisasikeun ku Gusti Alloh lewat lisan para Nabi-Nabina, buktina mangrupakeun hukum. Dimana agama tugas teh mangrupakeun jalan petunjuk pikeun umat manusia sareng jin makhluk anu kakenaan taklif pikeun pileumpangeun salila di alam dunya supaya bisa balik ka aherat kalawan salamet. Alloh parantos ngadawuh ti barang Kangjeng Nabi Adam as diungsikeun atanapi diumbarakeun ti sawarga ka alam dunya berikut sakabeh turunana. Alloh tos ngawanti-wanti ti kapungkur keneh, dawuhan Alloh Al-Qur’an surat Al-baqarah ayat 38:

قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ

اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعاً

“kudu tarurun anjeun adam berikut sakabeh turunan ti surga nyaeta ka alam dunia “

فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ

“lamun datang petunjuk ti kami anu disosialisasikeun ku para utusan-utusan kami maka saha jalma anu mengikuti kana petunjuk kami maka dijamin moal aya karempan dijamin bakal & menang kabagjaan“.(Q.S.Al-baqrah:38)

Tah ieu teh mangrupikeun ibror ti Alloh swt, tatkala manusa diumbarakeun ti sawarga ka alam dunia mangrupikeun hidayah petunjuk ti Alloh pikeun jalan pilempangeun di alam dunia. Alloh ngutus para Nabi sareng para Rosul pikeun ngabejaan jeung ngajak umat manusia kana jalan anu dipikaridho ku Alloh, jalan anu matak nganterkeun diri pribadina kana pintu kabagjaan dunia jeung akherat, tah ieu teh buktosna anu disebat agama.

dimana agama ieu teh cocok sinareng karakter manusa tatkala ngagunakeun akal sehatna kumargi agama teh nyaeta

وضع الهى سائق لذوي العقول السلمية باختيارهم المحمودة ءلما يصله معادهم ومعاشهم

“aturan anu datang ti pangeran anu bisa ngadorong ka jalma anu berakal sehat kalawan tanpa ayana tekanan, ngadorong pikeun ngalakukeun hal-hal anu pimaslahateun pikeun dirina dunia jeung akherat”.

Jadi agama teh nyaeta aturan anu datang ti pangeran, anu bisa ngadorong, anu bisa mawa ka makhluk-makhluk anu ngabogaan akal anu sehat. Lain akal anu cacat tapi akal anu sehat, anu henteu katarumpangan ku emosi-emosi syahwat kalawan pilihanana anu terpuji kalawan tanpa aya tekanan tisisi jeung tigigir. Bisa ngadorong pikeun ngalakukeun hal-hal anu pimaslahateun piluluseun pibagjaeun di lembur pangbalikanana nyeta di akherat jeung tempat kahirupanana nyaeta di alam dunia.

Maka cocok jeung terbawa akalna tatkala manusa ngagunakeun akal anu sehat, tuluy berpikir secara jernih pasti bakal narima jeung ngabenerkeun kana konsep-konsep Alloh swt buktosna aturan islam. lantaran islam mangrupiken fitroh. Fitroh nyaeta ashlul khilqoh asal kejadian manusia, netepan kanafitrotulislam. Alloh ngadawuhkeun

فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاس

“kudu ngadegkeun anjeun kana badan sakujur anjeun tegakluruskeun diri anjeun pikeun melaksanakan agama tegesna kesucian anu datang ti gusti Alloh dimana Alloh nyiptakeun manusia netepan akana eta fitroh”.(Q.S Arum:30)

لِلدِّينِ ieu agama islam. لِلدِّينِdibayanan ku Alloh فِطْرَةَ اللَّهِtegesna kesucian anu datang ti gusti Alloh ,dimana Alloh nyiptakeun manusia netepan kana eta fitroh. Jadi manusia diciptakeun menepati kana fitroh alias agama, sesuai dengan pidawuh nabi

قال النبي صلى الله عليه وسلم كل مولود يولد على الفطرة

“Setiap bayi anu dilahirkeun ka alam dunia eta dilahirkeun netepan kana fitroh alias fitrotulislam”

Dina harti, sakabeh manusia upami di didik secara islami ingsaalloh, bakal narima jeung ngabenerkeun kana sakabeh agama islam. Agama supaya sampurna ayana didiri urang sadayana, maka kudu menepati kana tilu rukun

Rukun ka hiji nyeta iman anu disebut iman تصديق القلب بما جاءبه النّبي صلى الله عليه وسلّم hartosna ngayakinkenana ngabenerkeun hate kana benerna sakabeh perkara anu diwartoskeun ku Rosulullah.

Ngayakinkeunnana hate kana sakabeh berita anu dicandak ku Rosulullah, baik itu urusan uluhiyyah (i’tiqod anu patali jeung kapangeranan), nabawiyah (patekadan-patekadan anu patali jeung sifat–sifat kanabian jeung karosulan), samiyyat (patekadan anu wajib diyakinkeun margi parantos aya pidawuh Alloh dina Al-quran, oge didawuhkeun ku rosulullah dina hadist-hadistna). Eta sadayana diterima ku lapang dada, teuaya karaguan saalit oge, yakin bener naon anu didawuhkeun ku kangjeng rosulullah saw.

Oge ngayakinkeun kana kebenaranana syareat-syareat anu di ajarkeun ku kangjeng rasullullah saw eta kalebet iman.

Yakin kana sakabeh aqidah uluhiyyah, nabawiyyah, samiyyah, jeung yakin kana kabeneran syaret-syaret anu di ajarkeun ku rosulullah saw, eta mangrupakeun jalan kabahagiaan. Anu kedah dilewati, ditepati kalawan tepat ku sakabeh umat, anu baleg jeung boga akal. Yakin ngabenerkeun saratus persen bahwa syareat-syareta anu diajarkeun ku kangjeng rosulullah saw, ieu anu bakal nganterkeun kana gerbang kabahagiaan dunia jeung ahirat.

Kadua islam, islam nyaeta الانقيياد بالاحكام الشرعية turut tumut patuh disiplin ngalaksanakeun kana sakabeh aturan hukum syara. Rek anu patali sinareng ubudiyyah, muamalah, munkahat oge jinayat. Hukum-hukum anu patali jeung urusan ubudiyyah (ibadah), mangrupakeun ritual. Tikawit solat, sareng sadaya anu menunjang kana sahna solat. Tuluy puasa, zakat, sareng ibadah haji, eta patali jeung  urusan ubudiyyah. Henteu aya anu dilanggar hiji oge, naon anu diparentahkeunnana dilakukeun, naon laranganana dikantunkeun, eta namina الانقياد بالاحكام الشرعية.

Nyakitu deui anu patali jeung urusan muamalat (ekonomi) nurutkeun islam, anu dihalalkeun ku islam, eta ge di patuhi. Naon bae anu halal muamalah menurut islam eta diatur dina kitab-kitab fiqih. Timimiti kitab netelakeun urusan jual beli, sewa menyewa, hibah, nganjuk, maparo bati atanapi sistim deposito atau investasi.

Contohna dina invstasi, seseorang gaduh modal tuluy anu saurang boga tanaga. Anu boga modal mikeun modalna kanu boga tanaga jeung kaahlian, pikeun dijalankeun. Batina dinikmati babarengan sakumaha perjanjian, eta aya aturannana.

Dina islam aya hukum, aya hukuman. Hukum mah ketentuan-ketentuan, ari hukuman nyaeta sangsi pikeun jalma anu ngalanggar ketetapan hukum tadi, ieu mangrupakeun kanyaah Alloh ka umat manusia. Alloh nganyatakeundina Al-Quran surat al-anbiyaa ayat 107:

وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ

“Tepatipati Kami ngutus kaanjeun Muhammad Saw, kecuali mangrupakeun tanda kanyaah anu datang ti Alloh pikeun anu berakal”

عَالَمِينَ eta isim jama anu khusus pikeun anu berakal alias umat manusa. Jadi lahirna agama ka alam dunia, boh eta mah masalah aqidah menyangkut iman, atawa masalah anu patali jeung islam, prilaku sapopoe anu kudu dijalankeun ku umat manusia, eta mangrupakeun tanda kanyaah Alloh. Kanyaah Alloh pikeun umat manusa, ngarah manusa anu di mulyakeun ku allah, tulus jadi mulya ti dunya parat nepika akherat.

Lamun bae tengagugu kana aturan Alloh anu ieu, bisa manusa dimulyakeun di alam dunia karena bentukna manusa, tapi diakherat bakal hina leuwih ti hina tibatan sato hewan,dawuhan Alloh surat at-tin ayat 4-6:

قَدْ خَلَقْنَا الإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ

ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ

إِلا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍن

Dikecualikeun  الَّذِينَ آمَنُوا anu beriman,  وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ beramal soleh nyaeta ngalakuken ketentuan-ketentuan islam.

Nyakitu deui anu patali jeung masalah munakahat (pertikahan), oge jinayat (aturanaturan tindak kriminal). Bab jinayat mah, eta mangrupikeun hukuman jang melindungi pelanggar, jeung anu ngalanggar kana bab ubudiyyah, muamalat, munakahat. Sehingga islam mah ngatur kehirupan umat manusa. Timimiti hal leutik, contoh kebersihan gigi. Sampai hal gede, contoh keamanan jeung katentreman. Jadi islam teh bersifat universal, kumplit aturanana oge konfrehensif, cocok disatiap jaman.

Katilu ihsan. Ihsan nyaeta أن تعبد الله كأنك تراه فإن لم تكن تراه فإنه يراكprakna ibadah ka Alloh seperti halna anu ningali ka Alloh dina pada dinesna.

Dinesna ibadah, prak ibadah ka Alloh teh saperti halna anu berhadapan jeung Alloh. Teuwani malaweng, lagider, henteu dilakukeun ibadah ka Alloh ku raga tanpa kadenda, tapi dines khusu dilakukeun kalawan ikhlas. Dilakukeun konsentrsi sepenuh jiwa, seperti halna beribadah ka Alloh teh berhadapan jeung Alloh anu katingali.

Naon sababna? فإن لم تكن تراه da lamun anjeun te nempo oge ka Alloh, فإنه يراكAllohmah ningali ka anjeun.

Tiasa disimpulkeun au disebat ihsan mah nyaeta prak ngalaksanakeun ibadah ka Alloh, bari boga rasa ditingali, dibandungan, diuninga ku gusti Alloh swt. Sehingga anteng, khusu teuwani lalawora dina waktu pelaksanaan ibadah, sabab prakna ibadah rasa ditingalikeun ku Alloh swt eta nu disebat ihsan.

Upami diperhatoskeun tina ta’rip masing-masing dimana iman teh nyaeta تصديق القلب tiasa disimpulkeun bahwa iman teh nyeta motivasi hartosna motor panggerak pikeun ngalakukeun islam ngalakukeun segala perintah Alloh nu tertera dina islam.

Ihsan teh merupakan paduan hasil tina kakutan iman jeung islam, ieu sadayana kedah diusahakeun, dimiliki ku sarerea. Manakala rukun agama ieu anu tilu kumplit didiri pribadi ingsyaallah bakal boga kekuatan anu besar, bakal dipikaresep, seperti islam di jaman awal jaman para sahabat.